ตับอ่อนเป็นตัวควบคุมการเผาผลาญที่สำคัญ เมื่อเซลล์เบต้าตับอ่อนหยุดผลิตอินซูลินเพียงพอ ระดับน้ำตาลในเลือดก็สูงขึ้นอย่างเป็นอันตราย ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่เรียกว่าน้ำตาลในเลือดสูง ซึ่งทำให้เกิดโรคเบาหวาน หลังจากค้นพบว่าเซลล์ตับอ่อนที่โตเต็มที่อื่นๆ สามารถปรับตัวและชดเชยการขาดอินซูลินได้บางส่วนเซลล์ต้นกำเนิดจากเซลล์เบต้า
นั้นมีอยู่เฉพาะในระหว่างการพัฒนาของตัวอ่อนเท่านั้น การค้นพบนี้ยุติการโต้เถียงที่มีมาช้านานเกี่ยวกับการดำรงอยู่โดยสมมุติฐานของเซลล์ต้นกำเนิดจากตับอ่อนสำหรับผู้ใหญ่ ซึ่งจะก่อให้เกิดเซลล์ที่ผลิตฮอร์โมนที่มีความแตกต่างใหม่หลังคลอด นักวิทยาศาสตร์ยังประสบความสำเร็จในการกำหนดบัตรประจำตัวของเซลล์ต่อมไร้ท่อตับอ่อนได้อย่างแม่นยำ ซึ่งเป็นเครื่องมือที่มีแนวโน้มในการผลิตเซลล์หลั่งอินซูลินทดแทน สามารถอ่านผลลัพธ์เหล่านี้ได้ในรายงานเซลล์และการสื่อสารธรรมชาติ โรคเบาหวานเป็นโรคเมตาบอลิซึมทั่วไป เป็นลักษณะภาวะน้ำตาลในเลือดสูงแบบถาวรที่เกิดขึ้นเมื่อเซลล์ตับอ่อนที่รับผิดชอบในการผลิตอินซูลินเซลล์เบต้าถูกทำลายหรือไม่สามารถผลิตฮอร์โมนควบคุมนี้ได้ในปริมาณที่เพียงพออีกต่อไป เซลล์ต่อมไร้ท่อตับอ่อนอื่น ๆ ได้แก่ เซลล์อัลฟา เดลต้า และแกมมา ซึ่งผลิตฮอร์โมนอื่นๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อความสมดุลของการเผาผลาญ สามารถเรียนรู้ในการผลิตอินซูลินได้เมื่อไม่มีเซลล์เบต้าหรือมีข้อบกพร่อง ปรากฏการณ์นี้ สังเกตได้ในหนูและมนุษย์